Sabit İçini Dök

Her geçen sene bir öncekinden depresif olmayı nasıl başarıyorum bilmiyorum.

@The Last Outlaw Allah herkesin ve senin senelerini güzel yaşatır inşallah

Valla okulu bıraktığım için bazen kötü hissediyorum ama bir yandan da okulu bırakmamın benim için daha iyi olduğunu düşünüyorum.Şu an hem çalışıp hem de dışarıdan okuyorum.Şu aralar tek derdim bu çok şükür başka bir yaramazlık yok

@Savior Yaşın kaç? Okulu bırakmak ile hata etmişsin güzel kardeşim

Mutluluğa ulaşmanın tek yolu çevrenizde size zarar veren, sizi mutsuz eden kişileri hayatınızdan uzaklaştırmaktır..

@Black
17.Valla dayanmaya çalıştım ama yok yani okul ortamı bana göre değil.Ayrıca hata ettiğimi düşünmüyorum hatta devam etseydim muhtelemen daha beter olacaktı.Hayırlısıyla açıktan bitirip üniversiteye gitmek istiyorum

Savior yazdı:

@Black
17.Valla dayanmaya çalıştım ama yok yani okul ortamı bana göre değil.Ayrıca hata ettiğimi düşünmüyorum hatta devam etseydim muhtelemen daha beter olacaktı.Hayırlısıyla açıktan bitirip üniversiteye gitmek istiyorum

Yani ortamcsana çok ağır gelmişse unide de cok fazlasini bulamazsin, ortami liseden fsrkli olsa da o da bogabilir, ancak çok daha kuralsiz ve rahat olmasi sebebiyle kim bilir belki de rahat edersin.

@Savior Sana göre iyiyse bir şey diyemem.İnşallah hayatın boyunca mutlu olursun istediğin hedeflere ulaşırsın

@Black
Eyvvallah teşekkürler

@Saviorr

Ben puan derdi yüksek bir anadolu lisesinin stressine dayanamayarak senin yaşlarında bırakmıştım okullu ve iyi karar vermişim diye düşünüyorum. Çünkü tüm mesleki kararlarımı o 1-2 senede verebilmiştim ama diyeyim senin kafanda bir hedef yoksa, yada çevrende yönlendiren yoksa kaybolursun. Eğer varsa herkes son sene bırakmalı bence zaten, yada bitirip 1 sene gezmeli, kendini tanımalı.

İstanbul Şehir Üniversitesini 3.53 ile bitirdim. Kpssden 88 aldım, yine de atamadilar. Çünkü dayım yok. Teşekkürler Turkiye.

Kendimi kışı seven bir insan olarak tanımlarım. Ama içten içe en çok ihtiyaç duyduğum şey sıcaklık. Bazı şeylere o kadar aç ve muhtacım ki kelimelerle ifade edemiyorum. Sadece öyle olduğunu biliyorum. Belki elimdekiyle yetinmesini bilmem gerekiyor.

The Last Outlaw yazdı:

Kendimi kışı seven bir insan olarak tanımlarım. Ama içten içe en çok ihtiyaç duyduğum şey sıcaklık.

Hepimizin yok mu?

Ekleme: Yalnız insanlar, sosyal soğukluk hissini gidermek için daha sıcak duşlar alıyor.

Bir gün bende böyle patlıcam ama ne zaman bilemiyorum

1.47

Kendi aptallıklarımı, insanların aptallıklarını, iki yüzlülüklerini kaldıracak gücüm kalmadı. Hiçbir şey yapmadığım halde ölü gibi giriyorum yatağa, cidden yoruluyorum. Ailemin yanı dahil ait olduğum bir yer yok ve sıçıp batırmaktan bir halt yapmıyorum. Fazlasıyla nefret doluyum.

Kışı ben de çok severim. Ve kolay kolay da hasta olmam. Askerlik yaptığım dönemde çok hasta arkadaşım oldu ama ben bir kez bile hasta olmadım. Üstelik yarım bölük adamla aynı koğuşta yattım. Tabii bunda askeriyenin verdiği yemeklerinde etkisi var. Yemek seçmediğimden dolayı, vücut direncim gayet güçlü. Sık hasta olanlar genelde kantinden beslenenlerdi. Ben gerek askerde, gerek de sivil hayatımda (askerlik bitti, kalmadım) kolay kolay hasta olmamamın sebebi de buydu sanırım. Geçen hafta bir hasta oldum cuma gününden, salı gününe kadar sürdü. Düşünüp baktığımda yağmura çıkmamam, soğukta sıkı giyinmemem ve bana göre en büyük etken olan 1 haftaya yakın süre evde annemin veya ablamın olmaması sebebiyle abimle dışardan yemek söylememizdi. Abim de hasta oldu çünkü.

Normalde yemek yaparım, güzel de yaparım ama uzunca sayılacak bir süre olması ve ağabeyimin dışarıdan yemek ısmarlama teklifleri cazip geldiği için öyle yaptık. Bir daha da uzun süre boyunca sürekli fast-food yemem tavsiye de etmem.

Bugünden itibaren iyisiyle kötüsüyle 18 yılı devirmiş bulunmaktayım.Nedense hiç büyümemiş,hala kendimi çocuk gibi hissediyorum Ama niye ise sanki çok kötü kararlar almış gibi hissediyorum.Hayatım köyü yönde ilerliyor gibi .


Şu anda hayatım tren ise bende trende uyuyan, ineceği durağı kaçıran bir yolcuyum.Hayat ne yöne doğru gidiyor hiç bilmiyorum müdahalede edemiyorum.

Savior yazdı:

Şu anda hayatım tren ise bende trende uyuyan, ineceği durağı kaçıran bir yolcuyum.Hayat ne yöne doğru gidiyor hiç bilmiyorum müdahalede edemiyorum.

48 yaşında da böyle hissedeceğin için sorun yok. En azından hepimizin son durağı aynı

Haklısınız da en azından insan son durağa gelene kadar ara ara mutlu olmak istiyor

Savior yazdı:

Haklısınız da en azından insan son durağa gelene kadar ara ara mutlu olmak istiyor

Olursun olursun daha dur. En güzel günlerini henüz yaşamadın